Çağıl Harmandar (UAA‘11)

Sanatsal animasyonda genç yetenek

Çağıl Harmandar, Türkiye ve Boston’da başta animasyon olmak üzere değişik sanat dallarında eğitim gördü. Elle çizerek ürettiği animasyonları, dünyanın çeşitli yerlerindeki festivallerde gösteriliyor. Boston’da Essex Art Center’daki 13 Ocak-10 Mart 2017 tarihleri arasında “Slow Lick/Heavy Cloud” adlı sergisinden hemen önce UAA Mezunlar Derneği Ofisi’nde bir araya geldik.

Liseyi Üsküdar Amerikan’da okumaya nasıl karar verdiniz?

Okula 2006 yılında girdim. 2011’de mezun oldum. Üsküdar’a gelene kadar hep devlet okulunda okudum. Liseye geldiğimde, ailem tercihi bana bıraktı. Ben de Üsküdar Amerikan’ı seçtim. 

Sanata yönelişiniz Üsküdar Amerikan’da mı oldu? 

Benim kesin kararımı vermem, Lestapis adında,  güzel sanatlar dalında faaliyet gösteren bir grubun, Üsküdar Amerikan’a gelip tanıtım yapmasıyla oldu. Kurs, Fransa’nın küçük bir kasabasındaydı. Okuldaki faaliyetleri de atlamadım. Boş zamanlarımda  lisedeki art room’a gitmeye başlamıştım. Oranın eş başkanı oldum. Yağlı boya ve seramikle de ilgilenmeye başladım. 

Lestapis’nin haricinde, dışarıdan başka kurslara da gidiyor muydunuz? 

Evet. Hazırlık sınıfından sonra yani Lise 1’de, hafta sonlarında Japonca kursuna gitmeye başlamıştım. Amacım, anime filmleri Japonca orijinalinden izlemekti. Bir yandan İngilizce ve Almanca öğrenirken, diğer yandan da Japonca öğrenmeye başlamıştım. Lise 2’de de Japoncaya devam ettim. Lise 3’te üniversite sınavına çalışacağımı düşünerek bir süre ara verdim. 

Üniversite okumak için neden Boston’u tercih ettiniz? 

Aslında süreç şöyle işledi: Babam Boston’un parasını veremeyeceğini söyledi. Sonra verebileceğini düşündü. Ben dört okula başvurdum. Bunların hepsi de kendilerini tanıtmak için Üsküdar Amerikan’ı ziyarete gelmişlerdi. Gelip okullarını ve imkanlarını anlatıyorlardı.  

Ama ben bundan önce, daha 12 yaşındayken, ailemle bir kere Boston’a gitmiş ve orayı çok sevmiştim. Özellikle de müzelerine  hayran kalmıştım. Okulun sorumlusu okulu anlatınca, benim için çok çekici geldi. Boston’daki Tufts University’nin The School of the Museum of Fine Arts bölümüne girdim. 

ABD’deki yıllarınız nasıl geçti?

Ben önce bir süre Mimar Sinan’da okudum. Sonra Boston’a dönmeye karar verdim. Sonunda orayı bitirdim. Hatta bitirmeden önce, başka bir okul ile exchange yaptım. Rhode Island School of Design adında, animasyon bölümü çok iyi olan bir okul var.  Orada da bir dönem okudum.

Animasyona nasıl yöneldiniz? Elle animasyon ile bugünkü animasyon arasında ne fark var?

Boston’daki okul çağdaş sanat ağırlıklı olduğu için, çizimden çok konsept ön plandaydı. Aslında her şeyi öğretiyorlar. Nasıl sanat yapıp onun nasıl çağdaş sanat olarak sunulacağını, nasıl kendi ayakları üzerinde durulacağını... Ama animasyon yapmak isteyip istemediğimden emin değildim. Buradaki okulda bölüm seçilmiyor. Çağdaş sanat bölümünden mezun olurken, her alandan ders alınabiliyor. Ben okul süresince çizim, heykel, resim ve animasyon bölümlerinden ders aldım. Animasyona yöneldim. Bugün bir ticari animasyon var, daha çok bilgisayar destekli yapılıyor. Bir de buna direnen bağımsız animasyon... Ben klasik olarak elle çizilen bağımsız animasyonlar yapıyorum.

Peki çalışmalarınız neler?

Birkaç animasyon festivaline katıldım. Chirps adlı animasyon yaptım. 3 dakika 16 saniye sürüyor. Filmin konusu, yaz çiçeklerinin kokusuydu. Filmlerde, kendi yazdığım şiirleri okuyordum. Bu film, birkaç uluslararası animasyon festivalinde gösterildi. Avustralya Melbourne’da, Amerika’daki festivallerde, İngiltere’de gösterildi.  Okulun müzesinde de gösterildi. Arkadaşlarım ve öğretmelerim çok beğendiler. 

Bir animasyon satılabiliyor yani...

Evet. Sonra ilk freelance işimi aldım. Son yılımda da Strech diye iki dakikalık başka bir animasyon yaptım. Şimdi onu festivallere gönderiyorum.  

Bundan sonra neler planlıyorsunuz?

Tabi sanat olarak animasyon çok para getiren bir şey değil. Bu nedenle ticari freelance işler yapmaya başladım. Bunları artırmak istiyorum. Ama sonuçta ana planım, daha fazla film yapmak.